شنبه 92 آبان 4 , ساعت 2:6 عصر
خصوصیات سیستم‌های باز
| مهم‌ترین و کلى‌ترین خصوصیات سیستم‌هاى باز را به قرار زیر مى‌توان خلاصه کرد: |
| 1. کسب انرژى و (اطلاعات) از مهم‌ترین خصلت‌هاى سیستم‌هاى باز است که درون‌داد نامیده مى‌شود. |
| 2. انجام یک سلسله عملیات و تبدیلات و تغییرات برروى انرژى ورودى به سیستم (فرآیند داخلى سیستم). |
| 3. ارائه بازده (برون‌داد) یا تولید محصول که از فرآیند داخلى سیستم به‌دست مى‌آید. |
| 4. بازخورد عبارت است از تأثیرات متقابل برون‌داد و سیستم‌هاى پیرامون سیستم باز که به‌صورت درون‌داد مجدداً به سیستم باز وارد مى‌شود. |
| 5. سیکل یا چرخه‌اى از رویدادها: در سیستم‌هاى باز روند پیوسته‌اى از رویدادها و عملیات به‌هم پیوسته وجود دارد. به‌عبارت دیگر سیستم باز از محیط اطراف مواد و انرژى مورد نیاز آن را به‌دست مى‌آورد و پس از صدور محصول و بازده به محیط خارج مجدداً مواد و انرژى مورد نیاز را به‌دست مى‌آورد و پس از صدور محصول و بازده به محیط خارج مجدداً مواد و انرژى موردنیاز را از محیط کسب مى‌کند و بدین طریق پروسه‌اى از رویدادهاى به هم پیوسته و سیکل‌وار در سیستم باز تحقق مى‌پذیرد. |
| حد و مرز و محدودیت و گستردگى دامنه فعالیت‌هاى سیستم باز را عوامل و فاکتورهاى محیط پیرامون تعیین مى‌کنند. کم و کیف مواد و انرژى مکتسبه از محیط توسط سیستم باز و فعل و انفعالات درونى سیستم و محصول نهائى سیستم که به بیرون داده مى‌شود، عواملى هستند که حدود عملکرد و ساخت سیستم باز را تعیین مى‌کنند و از طریق پیگیرى این زنجیره به‌هم متصل مى‌توان کمیت و کیفیت آن را مشخص نمود. |
| 6. تعادل دینامیکى (یا تعادل پویا): سیستم‌هاى باز بقاء و تداوم موجودیت خود (که با دفع انرژى و خروج مواد و محصولات درونى خود، دچار تغییرات و بى‌تعادلى نسبى مى‌گردند)، را با اخذ مواد و انرژى لازم از محیط پیرامون تحقق مى‌بخشند. جذب و دفع انرژى در سیستم‌هاى باز به آنها نوعى تعادل و ثبات مى‌دهد. |
| از آنجائى که رویدادها، امور و پدیده‌هاى پیرامون سیستم‌هاى باز، متغیر، متحول و در حال دگرگونى و تکامل مى‌باشند لذا ثبات و تعادل اینگونه سیستم‌ها، تعادل ایستا نیست بلکه گونه‌اى از تعادل پویا (دینامیکی) است که در عین تداوم موجودیت سیستم‌هاى باز، رشد و تکامل آنها را نیز موجب مى‌شود. |
| 7. سازگاری: در سیستم‌هاى باز عموماً این خصلت وجود دارد که با مکانیسم‌هاى درونى و تأثیرات متقابل بر سیستم‌هاى خارجى و تأثیرپذیرى از آنها، در خود نوعى سازگارى با محیط پیرامون به‌وجود آورند. این خصلت سازگارى تا زمانى است که قانون‌مندى حاکم بر عناصر درونى سیستم این امر را مقدور و ممکن سازد. زمانى که این امر از حیطه توانائى‌هاى بالقوه? سیستم خارج گردد، تعادل سیستم به‌هم مى‌خورد و سیستم به سمت نابودى سیر مى‌کند. |
| دامنه توانائى سازگارى نوع انسان (توانائى بالقوه)، به‌عنوان یک سیستم باز، تنها به قدرت فیزیولوژیکى او ختم نمى‌شود، بلکه انسان به مثابه تنها سیستم جاندار که از قدرت تعقل، تفکر و در نهایت فراگیرى و آموزش برخوردار است با این ویژگى استثنائى و اختصاصی، مى‌تواند قانون‌مندى‌هاى حاکم بر محیط طبیعى و اجتماعى (و قانون‌مندى حاکم بر سیر تکاملى عقل و اندیشه خود)، را کشف کند و با گسترش دامنه معرفت و دانش خود و به‌کارگیرى آن در عرصه عمل در امر ابزارسازى و ابداع، نوآورى و اختراع عوامل محیطى را دگرگون سازد و (در عین پذیرش تغییرات ضرورى در همه ابعاد خود) قدرت سازگارى خود را افزایش دهد و در نتیجه تداوم تکاملى خود را (که به‌عنوان نشانه سطح تعالى او نسبت به سایر سیستم‌ها مى‌باشد) تحقق بخشد. |
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
