چهارشنبه 92 مهر 3 , ساعت 1:51 عصر
بیابه من نگاه کن
که آسمان پرستاره ام به من که گاه صاف وگاه به زیرابرپاره ام. بیا به من نگاه کن که آب صاف رودخانه ام
همیشه با شتاب می روم پرازصدا،پرازترانه ام. بیابه من نگاه کن به من که می چکم ازآسمان
به یادغنچه وجوانه ها به روی خاک می شوم روان.
بیاتوهم پرستاره باش پرازصدا،پرازترانه باش ببارمثل من ازآسمان
به یادغنچه وجوانه باش.
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
