سه شنبه 92 مهر 30 , ساعت 12:56 عصر
سال های پیش رو
خیابان های ندویده
این همه درد
باید از کجا آمده باشد
که ما روی زمین ایستاده ایم و
هیچ کبوتری
دانه های پاشیده مان را نمی چیند
کجا باید گم می شدیم و به خانه برگشتیم؟
به خاطره
به دمیدن رویا
همین الان
همین جا
روبه روی این همه سال
عینکت را بردار
......
نوشته شده توسط علی | نظرات دیگران [ نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ