آدمى نهفته در زیر زبان خویش است . [نهج البلاغه]
 
یکشنبه 92 مهر 14 , ساعت 1:11 عصر

مهر

از مهربانی ات نت بر می دارد

تا به پای شعر پاییز بریزد

و من که عاشق پاییزم

و عاشق یکایک ماه هایش

از » مهر « تو بر جاده پر پیچ و خم زندگی

از » آبان « ات،  که آبی آبادی زندگانی ام است

از »  آذر « خش مهربانی ات که روشنای هزارتوی تاریکی های حیاتم است

هزار خاطره دارم

تن ِ »مهر« بانت به » آبان« خوشبختی همچون »آذر«خش ، همیشه گرمابخش دوستان باشد

آمین






لیست کل یادداشت های این وبلاگ